شگرد میلام از پنج گام تشکیل شده. گام اول را در طول روز و چهار گام بعدی را شب هنگام از سر خواهید گذراند. این پنج گام عبارتند از: روزآگاهی، آرامش، رقص نور، نیرومندی، انفجار
همانطور که در بخش نخست این نوشتار توضیح داده شد، برای انجام بی کم و کاست یوگای میلام، توجه به چند نکته ضروری ست. در صورتی که نکات گفته شده را در نظر گرفته اید، پنج گام این شگرد را به ترتیبی که در زیر می آید انجام دهید:
گام نخست: روز آگاهی.
- پس از بیدار شدن و پیش از آغاز کار روزانه برنامه امروز خود را بنویسید. (این را می توان شب پیش از خوابیدن هم انجام داد).
- یکی از سه تمرین روزآگاهی را که پیش تر توضیح داده شدند در نظر گرفته و آن را در برنامه روزانه خود بگنجانید: شگرد تنفسی روزآگاهی، شگرد بینایی روزآگاهی، شگرد پرماسی روزآگاهی.
- در تمام مدت روز خود را در حال دیدن رویای آگاهانه تصور کنید: این را به عنوان یک اصل اخلاقی در نظر نگیرید: بعضی بر این باورند که دنیا سرابی بیش نیست و به محض اینکه این باور در ذهن آنها ریشه می دواند به یک معنویت بسیار مضر گرایش پیدا می کنند که منجر به اخلاقیات ویران کننده ای مثل کناره گیری از دنیا، هر چه پیش آید خوش آید و حاکم کردن قضا و قدر می شود. دقت کنید. به راحتی ممکن است در این دام بیفتید. در طول روز و در موقعیت های گوناگون همیشه همان واکنش های همیشگی را با خود داشته باشید اما در پس پرده ذهن خود این اندیشه را که در حال دیدن خواب روشن هستید، نگه دارید.
گام دوم: آرامش:
- شب پیش از خوابیدن، زنگ ساعت خود را طوری تنظیم نمایید که سه بار و حدودا هر دو ساعت یک بار زنگ بزند. زنگ را طوری تنظیم کنید که بعد از چند بار زنگ زدن خودبخود خاموش شود. در شکل سنتی تمرین، استاد موظف است که هر دو ساعت یک بار نوآموز را بیدار نماید تا جایی که او یاد بگیرد و این بیداری تبدیل به عادت شبانه اش بشود.
- برای خوابیدن در بستر دراز کشیده و هوشیاری خود را روی دم و بازدم و همزمان روی گلو نگه دارید. در شکل سنتی تمرین گفته شده که هوشیاری خود را روی چاکرای گلو نگه داشته و به حالت شیر خفته یا بودای خوابیده دراز بکشید. اما توجه داشته باشید که شما نمی دانید چاکرای گلویتان کجاست و اصلا نمی دانید که چیزی به اسم چاکرا وجود دارد یا نه (شنیدن از دیگران تا تجربه ی شخصی از زمین تا آسمان تفاوت دارد و اگر شما به چاکرای گلو اعتقاد داشته باشید، در زمره همان مقلدین خواهید بود که در بخش نخست این نوشتار از آنها یاد شد). دراز کشیدن در حالت بودای خوابیده هم ممکن است در دراز مدت به مشکلات معده و روده منجر شود. توضیه می شود که هر طور راحت تر هستید دراز کشیده و هوشیاری خود را روی تنفس و همزمان روی گلو نگه دارید. همین کافی ست. هدف اینست که با آرامش بخوابید.
گام سوم: رقص نور.
دو ساعت بعد که با صدای زنگ ساعت بیدار می شوید، بدن خود را جابجا کنید تا در حالت راحتی قرار بگیرد. سپس همزمان که با چشم های بسته به سمت بالا نگاه می کنید، سه بار تنفس سه بخشی را اجرا نمایید. 
تنفس سه بخشی: بخش اول: نُه دم و بازدم. دم و بازدم ها کاملا معمولی و سطحی بدون نگه داشتن نفس انجام می شوند. همزمان چشم ها بسته اند و نگاه به سمت بالا منحرف شده است. بعد از نه دم و بازدم، حدود ده تا بیست ثانیه به تنفس خود کاری نداشته و هوشیاری را بر نگاه که به سمت بالاست، نگه دارید. چشم ها بسته اند.
بخش دوم و سوم را دقیقا مثل بخش اول انجام دهید. در مجموع بیست و هفت دم و بازدم با توقفی کوتاه بین هر نُه دم و بازدم.
سپس کمی مکث کنید (کمتر از یک دقیقه) و تنفس سه بخشی را دو بار دیگر هم انجام دهید (با مکثی کمتر از یک دقیقه بین بار دوم و سوم).
پس از اینکه سه بار تنفس سه بخشی را انجام دادید، در حالی که نگاه را همچنان به سمت بالا و هوشیاری را روی آن نگه داشته اید بخوابید. در هنگام اجرای گام سوم و پس از آن تا موقعی که دوباره به خواب روید، در پس زمینه سیاه پشت چشم های بسته، رقص نورها شما را به سکوتی ژرف و مینویی فرو می برد.
گام چهارم: نیرومندی.
پس از دو ساعت دوباره با زنگ ساعت بیدار خواهید شد. بدن و ذهن شما در انتهای چرخه سوم خواب است و احتمالا موقعی که زنگ ساعت به صدا در می آید مشغول رویا دیدن هستید. این بهترین زمان برای ورود به خواب روشن است: چهار زانو در بستر بنشیند و سپس در حالی که پاها را شل می کنید به پشت بخوابید. حالت چهارزانو را تا آنجا که فشار بیش از اندازه به بدن نیاید و قابل تحمل باشد نگه دارید. (چهارزانوی درازکش). سپس هوشیاری را بر قفسه سینه و شکم متمرکز کرده و در همان حال بیست و یک بار دم و بازدم معمولی و آگاهانه را انجام دهید. بعد از بیست و یکمین دم و بازدم از شمردن دست بردارید و همانطور که هوشیاری خود را بر قفسه سینه و شکم متمرکز کرده اید بخوابید. (موقعیت پاها را تا آنجا که می توانید تغییر ندهید).
گام پنجم: انفجار.
به احتمال زیاد پس از چند روز تمرین در همان گام چهارم خواب روشن را تجربه خواهید کرد. خود آگاهی در خواب عمیق که در گام سوم این تمرین روی می دهد، احتمالا پس از چند هفته تمرین مداوم، تجربه خواهد شد. در هر صورت گام پنجم را حتما انجام دهید. زیرا بدن و ذهن چهار چرخه خواب را طی کرده و در بهترین موقعیت برای تجربه ی رویای هوشیار آغاز یا پدیده خروج از جسم خواهد بود. 
در گام پنجم پس از بیدار شدن، بدن را در وضعیت راحتی قرار دهید. سپس چشم ها را اگر باز هستند ببندید و گلوله سیاه درخشانی را جلوی چشم های بسته تصور نمایید. (گلوله سیاهی را تجسم کنید که نوری درونی دارد و از بیرون درخشان به نظر می آید.). در همین حال نگاه خود را به سمت پایین متمرکز کنید. طوری که اگر چشم ها را باز کنید، انگار به نوک بینی خود خیره شده اید. گلوله سیاه و درخشان را چنان مجسم کنید که انگار با آن یکی می شوید و در آن فرو می روید. اگر بتوانید حدود دو دقیقه هوشیاری خود را بر گلوله سیاه درخشان نگه داشته و نگاه را به سمت پایین فیکس کرده باشید، یک آن با نیروی مکش بسیار عظیمی به داخل آن کشیده خواهید شد (در صورتی که چهار گام پیشین طی شده باشند). این تجربه چنان زنده است که مثل انفجاری از نور و صدا شما را در خود می پیچد و اولین بار ممکن است بسیار هیجان زده و شگفت زده شما را بیدار کند. اما پس از چند بار تجربه ی مکش در متن این انفجار، ممکن است صداهایی مثل طوفان قوی، شکستن شاخه درختان، صدای طبل زدن یا آوازهای دسته جمعی با آن همراه شوند در این حال اگر خودآگاهی خود را نگه دارید و دستپاچه نشوید، پس از چند ثانیه همه چیز در سکوتی ژرف و سیاهی بی انتها فرو می رود و شما را با خود می برد. این سیاهی و سکوت ژرف غالبا به تجربه خروج از جسم می انجامد.
یوگای میلام یکی از موثرترین تمرین های رویابینی ست. که در تمام مدت شب رویابین را به خود مشغول کرده و در اصل او را بر جریان خواب مسلط می نماید. گام سوم این شگرد، برای خودآگاهی در خواب عمیق طراحی شده است. در خواب عمیق رویاها معمولا تصویری نیستند و بیشتر با دریافت های شنیداری مرتبطند. گام چهارم به خواب های روشن زنجیروار می انجامد. یکی از بزرگترین مشکلات رویابین ها این است که رویای آگاهانه زیاد طول نمی کشد و رویابین به سرعت خودآگاهی خود را از دست داده و بیدار می شود. با تمرین یوگای میلام رویاهای آگاهانه طولانی می شوند و یکی پس از دیگری زنجیروار روی می دهند. گام پنجم که طبیعتا در هنگام سَحر و پس از طی چهار چرخه خواب اجرا می شود؛ رویابین را با تجربه ی عرفانی خروج از جسم اشنا می سازد.
منابع: Übung der Nacht, Tenzin Wangyal Rinpoche
Praxis des Traumyoga Die Reise zum inneren Meister, Swami Sivananda Radha
کانال تلگرام:
سلام.لطفا پاسخ بدین.
من هیچوقت تمریناتی که در بالا گفتین رو انجام ندادم.اما مرحله ی پنجم رو کاملا همانطور که توضیح دادید حس کردم.به این صورت که شبها دیروقت میخوابم و صبح زود بیدار میشم و دوباره دوروبر ساعت ۱۱ صبح میخوابم و این حالت در بین خواب و بیداری برام پیش میاد.سوالی که دارم اینه که من بین خواب و بیداری اون منبع نور رو پشت پلکام میبینم و بهش خیره میشم و نور بزرگ و بزرگتر میشه و منو داخل خودش میبره و صدای بوغ گوش آزار(آخرین بار صدای زنی که زمزمه میکرد در گوشم امد) و ارتعاش رو حس میکنم تا از اون نور بگذرم و یک باره همه چی ساکت میشه و من به درون خوابی انگار پرت میشم و متوجه میشم آگاهم و دنیای اطرافم شبیه دنیای داخل بازیهای کامپیوتریه.اگر این برونفکنی هست چرا من نمیتونم خروج روح از جسمم رو متوجه بشم یا کالبد خودم رو در اتاق ببینم؟ایا این برونفکنی نصفه نیمه ست؟
سلام خسته نباشید
اگر بین این مراحل چند ساعتی فاصله بیافتد بازهم این شگرد جوابگو هست؟
من بعد از ۴ ساعت خواب بیدار میشم و حدود ۲ ساعت بیدار هستم و بعد دوباره میخوابم. ایا این ۲ ساعت فاصله بین مراحل باعث مشکل میشود؟