روش زنگ در دسته بندی روش های خواب روشن، به دسته چهارم یا روش های مشترک تعلق دارد. با این روش هم می توان خواب های روشنِ خواب آغاز را ایجاد کرد و هم خواب های روشنِ هوشیار آغاز. روش های هوشیار آغاز غالبا به پدیده ی خروج از جسم منتهی می شوند. در روش زنگ، شما تلاش می کنید که چند بار پشت سر هم خواب روشن یا خروج از جسم را تجربه نمایید.
قبل از توضیح تکنیک، به نکات زیر توجه نمایید:
اول: در این روش از زنگ ساعت یا موبایل برای هوشیار شدن کمک گرفته می شود. بنابراین اگر آدم بی حوصله ای هستید، استرس دارید و مرتبا مضطرب هستید، این روش را به کار نگیرید. البته روش های دیگر نیز نمی توانند چندان کمکی به شما کنند و بهتر است اول اضطراب، استرس و بی حوصلگی خود را از هر راهی که صلاح می دانید از بین ببرید. در سایت خواب روشن، در قسمت آرمیتی سعی کرده ایم به روش هایی که با کمک آنها می توان حداقلی از کنترل، تحمل درونی و آرامش را کسب کرد، بپردازیم.
دوم: اگر تنها نمی خوابید، اجرای این تکنیک برای هم اتاقی یا هم تختی شما ممکن است آزار دهنده باشد. سعی کنید موقعی که از روش زنگ استفاده می کنید، کسی دور و برتان نباشد.
سوم: این تکنیک را نباید هر شب انجام داد. چون بعد از چند بار اجرای متوالی، زنگ ساعت به جزیی از خواب شما تبدیل می شود و ضمیر ناخودآگاهتان صدای آن را می پذیرد. معنی اش این است که به زنگ ساعت عادت می کنید و اثر مورد نظر را نخواهد داشت. توصیه می کنیم حداکثر یک بار در هفته و در صورتی که شرایطش را دارید، از تکنیک زنگ استفاده کنید.
چهارم: روش زنگ برای روزهای تعطیل مناسب است. اگر روز بعدش می خواهید سر کار بروید یا درس و مدرسه یا مشغله ی مهم دیگری دارید، اجرای تکنیک چندان موفقیت آمیز نخواهد بود.
پنجم: قبل از اجرای این روش نباید زیاد خوابیده باشید.
روش اجرا:
ابتدا مکانیسم و چگونگیِ چرخه ی خواب و مراحل آن را از اینجا بخوانید.
گام اول: ساعت یا موبایل را طوری تنظیم کند که در ساعات زیر خودبخود زنگ بزند. صدای زنگ نباید زیاد بلند و گوشخراش یا خیلی آهسته باشد. و زنگ را باید طوری تنظیم کنید که بعد از چند بار زنگ خوردن، اتوماتیک خاموش شود. ساعت یا موبایل را دور از دسترس بگذارید:
زنگ اول: چهار تا چهار ساعت و نیم بعد از به خواب رفتن. انتخاب دقیق زمان زنگ خوردن به عهده خودتان است. اما باید بین چهار تا چهار ساعت و نیم بعد از به خواب رفتن باشد. یعنی حدوداً در اواخر یا بلافاصله بعد از تمام شدن چرخه ی سوم خواب.
زنگ دوم: یک ساعت بعد از زنگ اول.
زنگ سوم: بیست و پنج دقیقه بعد از زنگ دوم.
زنگ چهارم: بیست و پنج دقیقه بعد از زنگ سوم.
زنگ پنجم: بیست و پنج دقیقه بعد از زنگ چهارم.
زنگ ششم: بیست و پنج دقیقه بعد از زنگ پنجم.
گام دوم: به قصد اینکه می خواهید خواب روشن ببینید بخوابید.
گام سوم: اگر بعد از صدای زنگ از خواب بیدار شدید: روی آخرین خوابی که دیده اید تمرکز کرده و صحنه های آن را مرور کنید. به احتمال زیاد بعد از بیدار شدن تکان خورده یا غلت خواهید زد. هیچ اشکالی ندارد. مهم این است که روی آخرین خوابی که به خاطر می آورید تمرکز کنید و صحنه های آن را مرور نمایید. اگر خوابی به خاطرتان نمی آید (این حالت خیلی بعید است)، مستقیم و با چشم های بسته به پرده سیاه پشت پلک ها و اشکالی که در سیاهی به نظر می رسند توجه کنید.
اگر بعد از صدای زنگ از خواب بیدار نشدید: باز هم اشکالی ندارد و هنوز فرصت دارید.
گام چهارم: بعد از شنیدن صدای زنگ دوم، گام سوم را دوباره تکرار کنید.
گام پنجم، ششم، هفتم و هشتم: همواره با شنیدن صدای زنگ، گام سوم را تکرار کنید.
احتمالات مختلفی که در این تمرین پیش می آیند:
احتمال اول این است که پس از اجرای گام سوم، وارد خواب روشن شوید. ورود به خواب روشن یا هوشیار شدن در موقع خواب دیدن، ممکن است مستقیما اتفاق بیفتد (هوشیار آغاز) و ممکن است بعد از به خواب رفتن شما (خواب آغاز) روی دهد. در این حالت با زنگ های بعدی، و تکرار گام سوم، مرتبا وارد خواب روشن شده و یا با ارتعاشات بدنی مواجه می شوید که در نهایت به خروج از جسم منجر می شوند.
احتمال دوم این است که دچار بیدار پنداری شوید. یعنی ساعت زنگ می خورد. شما فکر می کنید که بیدار شده اید. در حالی که خواب هستید و دارید خواب می بینید. احتمال اینکه در خواب برای ورود به رویای روشن تلاش کنید هست اما خیلی کم پیش می آید. غالب رویابین ها در موقع بیدار پنداری، فکر می کنند که تمرین موفقیت آمیز نبوده و دست از تلاش می کشند. تمرین های ارزیابی واقعیت اینجا بسیار به کار می آیند و رویابین هایی که در بیداری مرتبا این تمرین ها را انجام داده اند، به احتمال زیاد متوجه بیدار پنداری خواهند شد.
احتمال سوم: دچار بی خوابی می شوید و از زنگ سوم به بعد نمی توانید بخوابید. در این حالت بهترین کار این است که خوابهایتان را یادداشت کنید یا درباره خواب روشن مطالعه کنید.
سلام
بعد از تحقیقاتی که روی حالت فلج خواب انجام دادم به این نکته برخوردم که یکم ترسیدم : ۱-توهماتی که توی حالت فلج خواب ممکنه پیش بیاد (صدای قدم هایی که نزدیک میشن و صدای باز و بسته شدن درها و دیدن سایه های افراد و احساس سنگینی موجودی روی سینه ) ۲-نفس تنگی شدید
حالا سوالایی که پیش میاد :
۱- حالا واقعا این طوریه ؟ اگه باشه که تو روش هوشیار اغاز همون اول سکته رو زدیم !
۲-چطور میشه جلوگیری یا باهاشون مقابله کرد ؟
۳- تمام روش های هوشیار اغاز به این شکلن؟(یعنی به حالت فلج خواب دچار میشیم؟)
۴-چیکار کنیم نترسیم ؟
راستی سایتتون خیلی عالی و فوق العاده تخصصی و کارامده فقط عکس هاش یکم دلهره اور و همراه با تعلیقه
متشکرم