این روش هم مثل روش ارزیابی واقعیت، روشی خواب آغاز است. یعنی تمرین کننده یاد می گیرد که خواب معمولی را تبدیل به خواب شفاف کند.
هدف این است که حافظه ی آینده نگر (۱) شخص در خواب به او یادآوری کند که دارد خواب می بیند. حافظه آینده نگر اشاره به آن قسمت از حافظه دارد که به ما یادآوری می کند کاری را در آینده انجام دهیم. مثلا شما می خواهید فردا ساعت چهار بعد از ظهر جزوه ای را به دوستتان بدهید و در ضمن ساعت هشت صبح هم از خانه بیرون می روید. پس باید حواستان باشد که صبح موقع بیرون رفتن جزوه را با خود ببرید. برای اینکه فراموش نکنید ممکن است شب قبل با خودکار علامتی روی انگشتتان بزنید و صبح موقع شستن دست و صورتتان متوجه علامت و معنی آن می شوید. در این حالت حافظه آینده نگر شما همان موقع که دستتان را علامت می زنید، در طول شب و همینطور صبح روز بعد (بسته به اینکه انجام آن کار چقدر برایتان مهم باشد) مرتب به شما یادآوری می کند که جزوه را با خودتان ببرید.
روش کلاسیک تکیه بر حافظه آینده نگر برای آگاه شدن در خواب: 
قدم اول: قبل از خوابیدن شخص تصمیم می گیرد که بعد از چند چرخه ی خواب بیدار شود. بهترین زمان بیدار شدن اوایل صبح است. چون هرچه به صبح نزدیک تر می شویم خواب رم طولانی تر می شود و معمولا بیشتر رویاهای آگاهانه در خواب رم ظاهر می شوند.
قدم دوم: شخص بعد از بیدار شدن از جای خودش تکان نمی خورد و به جای بلند شدن، آخرین خوابی را که دیده یا هر خوابی را که به خاطر می آورد دوباره مرور می کند. مرور خواب باید حتی الامکان دقیق باشد. هر چه جزییات بیشتری به خاطر بیاورید بهتر است.
قدم سوم: شخص قصد یا نیت می کند دفعه بعد که خوابید خواب روشن ببیند. این قصد یا نیت را می توان به شکل جمله در ذهن تکرار کرد یا بر آن متمرکز شد. هدف این است که فکر تبدیل خواب معمولی به خواب روشن در آینده نزدیک در ذهن بنشیند و تا جایی که ممکن است از افکار پراکنده پرهیز شود. همزمان با این قصد یا نیت خوابی را که در قدم دوم مرور کرده دوباره تا آنجا که یادش بیاید مرور می کند با این تفاوت که این بار تصور می کند خوابش خواب روشن است. یعنی تصور می کند که دارد خواب می بیند و می داند که دارد خواب می بیند. البته برای اجرای این قسمت کمی هوشیاری لازم است که همین هوشیاری ممکن است شخص را کاملا بیدار کند به همین خاطر لازم نیست که شدیدا و هوشیارانه تمرکز کرد. همین قدر که در فضایی خواب الوده آخرین خواب را دوباره مرور کرده و تصور کنیم که داریم خواب روشن می بینیم کافی ست.
قدم چهارم: همه آنچه که در قدم سوم انجام شد دوباره و چند باره تکرار می شود تا وقتی که شخص یا به خواب برود و یا کاملا بیدار شود.
با اجرای مرتب این تمرین حافظه ی آینده نگر شما طوری برنامه ریزی می شود که در خواب یا بیداری به شما یادآوری کند بایستی خواب روشن ببینید.
این روش توسط دکتر لابرج (۲) یکی از پیشتازان تحقیقات علمی درباره خواب روشن ابداع شده.
روش تکیه بر حافظه آینده نگر بیشتر برای افرادی مناسب هست که خوابهایشان را تاحدودی به یاد می آورند. اگر شما به دسته افرادی تعلق دارید که نمی توانند خوابشان را به خاطر آورند، بهتر است برای اجرای این روش، اول کمی روی تقویت آن بخش از حافظه تان که مسئول به یاد آوردن خوابهاست کار کنید.
در صورتی که مایل هستید از تجربه خودتان در قسمت نظرات بنویسید.
۱٫ prospective memory
۲٫ Stephen Laberge
