روش تهاجمی به دسته روش‌های هوشیار آغاز تعلق دارد. منظور از روش‌های هوشیار آغاز دسته‌ای از تکنیک ها هستند که در آن‌ها فرد سعی می‌کند بدون اینکه بخوابد، مستقیماً هوشیاری خود را از بیداری به خواب روشن هدایت کند. در این حالت جسم می‌خوابد اما ذهن بیدار است و فرد شاهد به خواب رفتن خودش است: خودآگاهی، فرایند خواب را درک می کند.
روش‌های هوشیار آغاز غالباً برای خروج از جسم هم به کار گرفته می شوند. چون طی فرایند به خواب رفتن لحظه‌ای می رسد که بدن دچار فلج خواب می‌شود و ذهن در حالتی هوشیار–نیمه هوشیار قرار دارد. این، بهترین حالت برای تجربه ی پدیده خروج از بدن است.
روش تهاجمی تکنیکی بسیار قوی ست که سریعاً اجرا می‌شود و اجازه فکر کردن به شما نمی دهد. این روش از سه مرحله تشکیل شده و کمی هم پیچیده است:
بیداریِ طبیعی
تلاش برای خروج از جسم
به کار گیری مجموعه چهار تکنیکی
مرحله ی اول: بیداری طبیعی
منظور از بیداری طبیعی این است که بدون استفاده از ساعت زنگ دار از خواب بیدار شوید. علتش این است که در این روش نباید بعد از بیداری از جای خود تکان بخورید. مثلاً امکان استفاده از ساعت زنگ داری که فقط یک بار زنگ بزند و بعد خود بخود خاموش شود، هست. اما بهتر است خود را عادت دهید بدون ساعت زنگ دار سر ساعتی که می‌خواهید از خواب بیدار شوید. این کار را با کمک نگهبان خواب می‌توان انجام داد. در این مرحله مهم‌ترین چیزی که باید به یاد داشته باشید این است که بعد از بیداری حتی الامکان خود را تکان ندهید و چشم‌هایتان را باز نکنید یا اگر آن‌ها را باز کرده‌اید دوباره ببندید.
مرحله دوم، خواب روشن یا فلج خواب:
اگر مرحله اول را کامل و بی عیب و نقص انجام دهید، یعنی بعد از بیداری چشم‌ها را باز نکنید و از جایتان تکان نخورید – که احتیاج به چند روز تمرین دارد – نشان دهنده این است که خوابی راحت داشته اید. در این حالت با کمی تمرکزِ ملایم بعد از چند ثانیه یا وارد فلج خواب می‌شوید یا آگاهانه شروع به رؤیا دیدن می کنید. توجه داشته باشید که در موقع تمرکز نباید عضله هایتان را منقبض کنید یا به پیشانیتان چین بیندازید. فقط خواستِ محکمِ شما کافی ست. در صورتی که بعد از چند ثانیه موفق نشدید، مرحله سوم را اجرا نمایید.
مرحله سوم، به کارگیری مجموعه چهار تکنیکی:
در این مرحله باید چهار تکنیک را پشت سر هم اجرا کنید. روی هر یک از تکنیک ها بین پنج تا ده ثانیه بمانید. اگر حس کردید نتیجه نمی‌دهد به سرعت تکنیک بعدی را انجام دهید و اگر تا تکنیک چهارم نتیجه نگرفتید (یعنی مجموعاً بعد از بیست تا چهل ثانیه) دوباره مرحله سوم را از نو شروع کنید. اگر حس کردید یکی از تکنیک ها نتیجه می‌دهد روی آن توقف کنید و اجرایش کنید ولی نه بیشتر از سی یا چهل ثانیه.
مرحله سوم هوشیاری، تمرکز و فعالیت کامل شما را طلب می کند. به هیچ وجه در حالت انتظار باقی نمانید. هر چهار تکنیک را پشت سر هم طوری انجام دهید که گویی به هر قیمتی قصد دارید نتیجه بگیرید.
اما تکنیک ها:
تکنیک اول: جدایی جزیی از بدن. تلاش کنید دست یا پایتان (یکی از آن‌ها. فرق نمی‌کند کدام) را حرکت دهید بدون اینکه دست یا پای فیزیکی تان را حرکت دهید. اگر روی دستتان متمرکز شده‌اید و حس مورمور شدن یا سبکی بیش از اندازه در آن قسمت دارید، تکنیک را ادامه دهید. در این تکنیک نباید تصور کنید که دست اختری را تکان می دهید. این تکنیک ربطی به تصور کردن ندارد. تلاش کنید تا واقعاً دست فیزیکی خودتان را تکان دهید بدون اینکه عضله ها را منقبض کنید یا دستتان را واقعاً تکان دهید! در صورتی که بعد از سه تا ده ثانیه نتیجه‌ای نگرفتید تکنیک دوم را اجرا کنید. 
تکنیک دوم: منقبض کردن مغز. تصور کنید مغزتان را منقبض و منبسط می کنید. مثل موقعی که عضلات بازو را سفت و محکم کرده و بعد آن را شل و رها می کنید. تصور کنید که مغزتان را مثل ماهیچه ای منقبض کرده و سپس رهایش می کنید. و این شل و سفت کردن باید پشت سر هم و بسیار سریع انجام گیرد. البته نه بیش از ده ثانیه. توجه داشته باشید که منظور منقبض کردن عضلات سر یا پیشانی نیست. قطعاً شما نمی‌توانید مغزتان را منقبض و منبسط کنید و کلید تمرین هم همینجاست. تصور کنید که دارید این کار را انجام می دهید.
تکنیک سوم: خوابیدن. تلاش کنید در عرض ده ثانیه بخوابید. اما کنترل شما باید چنان قوی باشد که در عین خواب آلودگی خودتان را بیدار نگه دارید. بعد از حدود ده ثانیه هوشیاری تان را روی خروج از بدن و شناور شدن متمرکز نمایید. این تکنیک بسیار قوی ست و می‌تواند ظرف چند ثانیه شما را به حالت فلج خواب وارد کند.
تکنیک چهارم: چرخیدن دور خود. تلاش کنید در حالی که در بستر دراز کشیده‌اید به سرعت دور خودتان بچرخید. اما به هیچ وجه خودتان را تکان ندهید. در این تکنیک احساس سرگیجه نشانه خوبی ست و از اجرای درست تمرین خبر می دهد. تصور چرخیدن به دور خود زیاد آسان نیست ولی با تمرین و به تدریج موفق می شوید. اگر چرخش را واقعاً حس کردید، با کمترین تلاش خود را بیرون از بدنتان خواهید یافت.
نکته اول: اینکه به چه صورتی خوابیده اید – به پشت یا به پهلو یا روی شکم – اصلاً مهم نیست. مهم این است که بعد از بیداری تکان نخورید.
نکته دوم: کل تمرین و هر سه مرحله باید روان و بدون توقف، پشت سر هم اجرا شوند. برای اجرای کامل و صحیح توصیه می‌کنیم همه مراحل را روزها آنقدر اجرا کنید تا ملکه ذهنتان شوند و در خاطرتان بمانند. طوری که موقع اجرای کل تمرین، مراحل یک تا چهار از یادتان نرود.
نکته سوم: همه مراحل فوق در شرایطی انجام می‌شود که از خواب بیدار شده‌اید و کاملاً خواب آلود هستید. تکنیک تهاجمی در موقع بیداری و هوشیاری معمولی یا قبل از خواب چندان جواب نمی دهد.
Tnx
در مورد روش چهارم یه سوال داشتم : موفعی که میخوام عمل چرخش رو انجام بدم چشمهام خیلی حرکت میکنند زیر پلک
یعنی پلکهام مدام در حال چرخش هست تا بتونم حالت چرخش رو تصور کنم به نظرتون این طبیعیه و به این روش کمک میکنه یا برعکس؟
اگر چشم ها و پلک ها حرکت نکنند و به چشم ها فشار نیاید، بهتر است.
سلام وبلاگتون عالیه .من دارم استفاده می کنم .یه سوال وقتی گزگز تو تمام بدن اتفاق می افته چقدر دیگه راه هست تا خروج از بدن ؟
بستگی دارد که منظورتان از “گزگز” دقیقا چه باشد.
سلام و خسته نباشی ، این روش شکی نیست که کار می کنه ولی ، تا چند بار ؟ می توان روش پیش فرض برا همیشه باشد ، ؟
این روش را می توان همیشه به کار برد. اما بعد از اینکه در خروج از بدن مهارت پیدا کردید، با اجرای روش های ساده تر نیز موفق خواهید شد.
می توان روشی خودمان درست کنیم که مثل یک سورتمه لبز بخوریم به طرف عمق زمین و مثل یک سرسر بیفتیم تو آب ، این روش ها را که می گویی خیلی قوی هستند و در حال هوشیایی و بیداری هم جواب می دهند ولی نه چندان منظورتون اینه که رویا به اندازه چند ثانیه با ما فاصله داره و یک استاد هر موقع که بخواهد می تواند به درون رود و رویابینی کند هر موقع و هر زمان و در هر شرایط مثال مواقع پر استرس و جنگ ؟
شما می توانید این روش و روش های دیگر را تغییر دهید یا مطابق انتظارات و چارچوب بدنی خود تصحیح و تکمیل کنید. راه آزمایش و خطا باز است. اما پیشنهاد من اینست که اول روش تهاجمی را به همین صورت که اینتجا توضیح داده شده به کار برید و بعد از اینکه به نتیجه رسیدید در صورت تمایل آن را به صورتی که با شرایط خودتان منطیق باشد تغییر دهید.
در مواقع پر تنش مانند میدان جنگ یا موقعیت های مشابه امکان رویابینی یا خروج از بدن بسیار بعید است. حتی کسانی هم که در خواب روشن و خروج از بدن مهارت دارند نمی توانند هر زمان که دلشان خواست این کارها را انجام دهند.
می شه هرکز از رویابینی بیدار نشد و فقط با اراده خود بیدار شد مثال تا چند سال در رویا باشیم و یک رومان را دنبال کنیم و هر شب در رویا بخوابیم و وقتی هم بیدار می شویم هنوز در رویا باشیم و ادامه داستان را پیش بگریم ؟