حالت خوابیدن و رویای روشن

فایل پی دی اف این نوشته: حالت خوابیدن و رویای روشن

چگونگی و طرز قرار گرفتن بدن در زمان اجرای شگردهای هوشیار آغاز یا خواب آغاز، بر دستاورد نهایی تمرین اثر دارند اما این تاثیر به اندازه ای نیست که فقط به خاطر آن رویابین بتواند رویای آگاهانه ببیند.  یعنی تنها با قرار دادن بدن در وضعیت مشخصی نمی توان به خواب روشن دست پیدا کرد. در این باره ممکن است با باورهای گوناگون برخورد کنید.

برای نمونه برخی باور دارند که خوابیدن به پشت فرد را سریع تر به حالت فلج خواب آگاهانه می رساند. خوابیدن به پشت که در یوگا به حالت جسد معروف است، ممکن است برای کسانی که به تمرینات یوگا می پردازند و از این حالت برای وانهادگی استفاده می کنند، موقع خوابیدن بسیار مفید باشد. همینطور کسانی که موقع مدیتیشن به پشت دراز می کشند و به خلسه ای سبک وارد می شوند. علتش این است که در هر دو مورد بدن یاد گرفته خود را در این وضعیت وانهاده نماید و هر چقدر عضلات وانهاده تر و شل تر باشند، سریع تر و راحت تر می توان خوابید. برای کسانی که تمرینات رویابینی می کنند خواب راحت در روند نتیجه گیری بسیار سودآور خواهد بود. اما حتی اگر بدن شما با انجام تمرینات یوگا یا مدیتیشن نسبت به حالت فلج یا طاق باز شرطی نشده باشد، باز هم خوابیدن به این وضعیت (دراز کشیدن به پشت و رها کردن دست ها در دو طرف بدن) برای دستیابی به بختک اختیاری سودمند است و از این رو در شگردهای هوشیار آغاز به کار می آید.

خوابیدن به پشت اگر کمر درد داشته باشید، توصیه نمی شود.

دسته ای بر این باورند که بدن را در موقع خواب باید  به حالت بودای خفته یا شیر خفته قرار داد و این کمک شایانی برای دستیابی به خواب روشن می کند.  این باور اشتباه است. بودای خفته نشانه یا نماد دراز کشیدن بودا در لحظه ی مرگ و ورود همیشگی به حالت نیروانا بوده و ارتباطی با خواب روشن ندارد. دراز کشیدن به حالت بودای خفته  (خوابیدن به پهلوی راست، گونه ی راست روی کف دست راست و دست چپ در امتداد و روی بدن) سوزش معده را تشدید می کند و برای کسانی که مشکلات گوارشی  دارند مناسب نیست. در روند خواب روشن هم هیچ تاثیر ندارد (مگر تاثیرات تلقینی برای کسانی که به آن اعتقاد دارند).

کارلوس کاستاندا در کتاب هدیه عقاب روش دیگری را برای ورود به رویای آگاهانه توضیح می دهد: رویابین باید روی تشک نرمی بنشیند، کف پاها را به هم بچسباند و تا جای ممکن زانوها را به سمت زمین فشار دهد تا قسمت زیر رانها با تشک مماس شوند و در همین وضعیت بخوابد. این حالت به هیچ وجه برای نوآموزان یا کسانی که هرگونه مشکل جسمی دارند یا حتی رویابین های پیشرفته توصیه نمی شود چون  انجام آن برای کسی که عضلات قابل انعطاف نداشته باشد ممکن نیست و علاوه بر اینکه سودی به حال شما نخواهد داشت، به کمر درد و گردن درد  هم می انجامد. ولی اگر رویابین بتواند  پس از ورود به حالت خواب روشن در این وضعیت بنشیند (در رویایش به همین حالت بنشیند در حالی که در واقعیت دراز کشیده است)، و هوشیاری خود را برای خوابیدن و دوباره رویا دیدن معطوف نماید (رویا در رویا)، به حالتی از رویای آگاهانه که به شدت زنده و مرموز است وارد خواهد شد. 

بدن خود بخود در موقع خواب به وضعیت های گوناگون قرار می گیرد و اگر شما تمرینات خواب روشن انجام می دهید زیاد روی چگونگی دراز کشیدن وسواس به خرج ندهید.  همانقدر که در موقع دراز کشیدن وضعیت راحتی داشته باشید و فشار بیش از اندازه به اندام ها وارد نشود، کافی ست.

در صورتی که شگردهای خواب روشن را مرتب و روزانه تمرین کنید، هر وضعیتی هم در موقع دراز کشیدن داشته باشید، دیر یا زود به رویای روشن دست خواهید یافت.