فایل پی دی اف: گم شدن در جهان های رویا
یکی از دل نگرانی های نوآموزان خواب روشن و تمرینات خروج از جسم، روند بازگشت به جسم و چگونگی بیرون آمدن از آن حالت مرموز است. بسیاری می پرسند آیا امکان گم شدن در جهان های رویا وجود دارد؟ آیا می توان سناریویی را تصور کرد که طی آن خودآگاهیِ فرد رویابین نخواهد برگردد و جسم را بیش از اندازه معمول یا حتی برای همیشه رها نماید؟
جواب سر راست، “خیر” است: امکان ندارد که در حالت معمول خودآگاهی یا پیکر رویایی شما در جهان های خواب بماند یا راه برگشت را گم کند:
در تجربه های موسوم به خروج از بدن، همواره نیرویی “شما” را به سوی جسمتان متمایل می سازد. این نیرو آنقدر پایدار و توانمند است که به محض اینکه به جسم خود فکر کنید، به سمت آن کشیده شده و خود را در جلوی جسم خوابیده می بینید یا به شتاب بیدار می شوید.
در تجربه خروج از بدن، جسم و ذهن در تعادلی کامل و البته بسیار شکننده به سر می برند. همین که این تعادل به هم بریزد، رویابین بیدار می شود. این می تواند به دلایل بیرونی مانند شنیدن صدای غیر منتظره یا تکان خوردن جسم خوابیده؛ یا به دلایل درونی مانند هراس بیش از حد در زمان رویا و یا قصد بازگشت، روی دهد. در هریک از این موارد تعادلی که لازمه ی ماندن در وضعیت خروج از جسم است به هم می ریزد و رویابین بیدار می شود (به حالت عادی بر می گردد).
بنابراین امکان گم شدن در جهان های رویا، ندانستن راه برگشت، یا امکان ماندن و عدم بازگشت به جسم در حالت عادی یا موارد مشابه وجود ندارد. چرا می گوییم در حالت عادی؟ چون پیش فرض ما این است که مخاطب این جملات از ذهن و روان سالمی برخوردار است و برای خود رسالت ویژه ای قائل نیست. برای نمونه افرادی که دچار بیماری روان گسیختگی (اسکیزوفرنی) یا بیماری های مشابه هستند اکیدا نباید با مقوله ی خروج از جسم و خواب روشن درگیر شوند. چون به علت وسواس بیش از حد، ناتوانی در شناخت واقعیت روزمره از رویا و عدم تعادل، ممکن است فکر کنند که در جهان های رویا گم شده اند!
اما ریشه های این پرسش چیست و چرا کارآموزان خواب روشن با سوال گم شدن در رویا مواجه می شوند؟ علت این است که بسیاری تصور می کنند دنیای خواب آگاهانه یا آنچه که در تجربه ی خروج از جسم با آن روبرو می شویم مانند واقعیت روزمره است. تصور بسیاری از این عزیزان اینست که همان طور که در دنیای روزمره ممکن است آدرس جایی را پیدا نکنیم یا به عنوان مسافر در شهر و مکان تازه گم شویم، این رخداد ممکن است در رویای آگاهانه هم پیش بیاید.
وقتی اصطلاحات مسافر رویا، یا سفر رویا را بکار می گیریم، منظور مسافرت به همان معنی همیشگی و با بازخوردهای معمول نیست. این استعاره فقط بیانگر رویارویی درونی و تصویری با همه چیزهایی ست که در بیداری توجهی به آنها نداریم. جهان های رویا همین جا هستند. گاهی در خواب می توان آنها را تجربه کرد.
کانال تلگرام:
https://telegram.me/khaaberoshan
مثل «برزخ» توی inception
تمام کالبدهای فیزیکی ، حسی، اختری ، ذهنی و روح ما با ریسمان نقره ای حیات به هم وصل هستند . بنابراین وقتی ما خروج از کالبد داریم و آگاهی از دنیای فیزیک به دنیای ذهن انعکاس می یابد ، با ریسمان نقره ای حیات کالبدها به وصلند. در نتیجه موضوع گم شدن در رویا کلا منتفی است. در یک حالت ریسمان نقره ای حیات قطع یا پاره می شود و آن هم مرگ می باشد که اتصال بین کالبد فیزیکی با سایر کالبدها را قطع میکند.
سلام ، و واقعا خسته نباشید چرا که کاملآ انسانیت رو در شما می توان یافت ، این سایت ، و کاملآ به دور از خرافات و و جملات و کلمه های آمرانه نوشته می شود . خیلی زیبا مقاله ها رو بیان میکنید .
حال سوال من اینه که در جهان رویا ها ، می خواهم برا چند ساعت جسم رو فراموش کرده و به خاطر این کار ، یک ساعت دارای زمان سنج به دستم می بندم و زمان زنج رو تنظیم می کنم برا ۵ ساعت دیگر که منو یادآور کنه برا بازگشت به جهان بیداری ، آیا شدنی است ؟ ،
و اگر شدنی نیست پس برام سوال می شه که چرا این همه مقاله خوب و با صرف زمان زیاد این مقاله ها ترجمه و یا با زبان خود شما بیان شدن ، آیا تلاش برا یادگیری این مهارت درونی فوقالعاده همه ش فقط برا ۵ دقیقه و یا ۱۵ دیقیه است ؟