رویابین ها از روش تصویر سازی استفاده می کنند تا قبل از خواب مستقیما به رویا وارد شوند و آگاهانه خواب ببینند. روش تصویر سازی از سری روش های هوشیار آغاز است. در این دسته از روش ها خودآگاهی بیدار می ماند و بدن به خواب می رود. نتیجه آن دیدن خواب روشن است.
منظور از تصویر سازی دیدن ارادی محتوای ذهن با چشم های بسته است. در پزشکی هم برای تمرینات اتوژن از تصویر سازی استفاده می کنند. تمرینات اتوژن برای بالا بردن قدرت دفاعی بدن در مقابل بیماری ها، قوی کردن روحیه یا به عنوان کمک برای رهایی از اعتیاد به مواد مخدر به کار گرفته می شوند. ورزشکاران حرفه ای هم از تصویر سازی برای بهبود وضعیت جسمی خود استفاده می کنند. تصویر سازی در مراقبه های عرفانی هم کاربرد دارد و بسیاری از روش هایی که در مکتب های مختلف معنوی برای اتصال به دنیای درون از آنها استفاده می شود بر اساس تصویر سازی طراحی شده اند. نکته خیلی ظریف درباره تصویر سازی اینست که اصلا انتظار نداشته باشید ذهن شما بتواند از همان ابتدا آنچه را که می خواهید واضح و روشن به تصویر بکشد. این قابلیتی ست که مثل هر استعداد درونی دیگر با گذشت زمان و کم کم بهتر می شود.
در روش تصویر سازی رویابین ابتدا خوابی را که می خواهد ببیند در ذهن به تصویر می کشد. بعد این تصویر سازی را آنقدر تکرار می کند تا مستقیما به خواب روشن وارد شود.
رویایی که به تصویر کشیده می شود باید بسیار ساده، کوتاه و فاقد جزییات باشد. در ضمن تمرین کننده باید به انجام آن علاقمند باشد. یعنی عملی را مصور سازی کند که برایش خسته کننده نباشد. اینجا با یک مثال جزییات تمرین توضیح داده می شود. توجه داشته باشید که این فقط یک مثال است و شما می توانید آن را به شکلی که مایلید تغییر دهید یا از مضمون دیگری برای مصور کردن خواب خود استفاده کنید: 
در اتاقی خالی ایستاده ام. اتاق با یک در به بیرون راه دارد. یک نفر دیگر هم – کسی که بسیار دوستش دارم – در اتاق هست. او از من می خواهد که حرکتی ورزشی را سه بار پشت سر هم اجرا کنم. بعد از اجرای حرکات به ارزیابی واقعیت می پردازم. می خواهم ببینم خواب هستم یا بیدار. چشم هایم را می بندم و نگاه می کنم. تصاویر محو نمی شوند. پس خواب می بینم.
در مثال فوق اگر چه شما هنوز خواب نیستید اما اینطور تصور می کنید که به خواب رفته اید و می دانید که به خواب رفته اید و کل این روند را دوباره و سه باره و چهار باره از نو تکرار می کنید. تکرار این محتوای مصور سازی شده را تا آنجا که می توانید ادامه دهید. گذر از بیداری به رویا و ورود به خواب روشن آنقدر طبیعی اتفاق می افتد که فقط با همان ارزیابی واقعیت و احتمالا با بروز نشانه های خواب روشن مثل حس نوسان شدید انرژی یا احساس سبکی و پرواز پی می برید که در خواب هستید. در یک لحظه همه چیز واقعی به نظر میرسد و وجود اتاق دیگر به تصویرسازی شما ربطی ندارد.
برای اینکه از روش تصویر سازی به بهترین وجه استفاده کنید نکات زیر را در نظر داشته باشید:
خیلی زود یا خیلی دیر به بستر نروید. اگر زیاد از حد خسته باشید یا برعکس ذهن و جسمتان زیاده از حد بیدار باشد اجرای تمرین بسیار مشکل خواهد شد.
قبل از شروع تمرین در بستر خود کمی مطالعه کنید. اگر موضوع مطالعه شما درباره خواب روشن و برون فکنی یا مطالب مرتبط با آن باشد تاثیر بسیار مثبتی بر اجرای تمرین تصویر سازی و به نتیجه رسیدن آن خواهد داشت. مطالعه را حداقل بیست دقیقه تا نیم ساعت ادامه دهید و بعد قبل از خواب روش فوق را تمرین کنید.
واقعه ای را که برای تصویر سازی انتخاب کرده اید اول در ذهن خود چند بار مرور کرده و بعد آن را به تصویر بکشید. اما روی جزییات تصویر و اینکه آیا تمرین را درست انجام می دهید یا نه وسواس به خرج ندهید.
واقعه تصویر شده را مثل موقع بیداری از دید اول شخص نگاه کنید. یعنی خودتان را در صحنه به تصویر نکشید بلکه از دید خودتان به همه چیز نگاه کنید.
